No:81 Uluslararası Koruma Konulu Genel Karar

madde14 sitesinden
Jaakpaat (mesaj | katkılar) tarafından oluşturulmuş 14.20, 22 Ekim 2011 tarihli sürüm (Sayfa oluşturdu, içeriği: '{{BMMYK}} <center>'''No: 81 (XLVIII) – 1997'''</center> <center>'''Uluslararası Koruma Konulu Genel Karar'''</center> Yürütme Komitesi, (a)Mülteci kri…')
(fark) ← Önceki hâli | En güncel hâli (fark) | Sonraki hâli → (fark)
Şuraya atla: kullan, ara

Birleşmiş Milletler Mülteciler Yüksek Komiserliği (BMMYK)

BMMYK Yürütme Komitesi · EXCOM Kararları · BMMYK Kılavuz İlkeleri · BMMYK Tüzüğü



No: 81 (XLVIII) – 1997


Uluslararası Koruma Konulu Genel Karar


Yürütme Komitesi,


(a)Mülteci krizlerinin giderek daha karmaşıklaşmasına rağmen, dünyanın birçok yerindeki Devletlerin mültecilere gerek bireysel düzeyde, gerekse kitlesel akın durumlarında sığınma hakkı tanıyor olmasını memnuniyetle karşılamaktadır;

(b)Mültecilerin, geri dönenlerin ve yerinden edilen kişilerin insan haklarının geçen yıl içinde ciddi ve genellikle zalimce ihlal edilmesini şiddetle kınamakta ve özellikle orta Afrika’daki mültecilerin, sığınmacıların ve yerinden edilmiş kişilerin durumundan duyulan kaygıyı ifade etmektedir;

(c)Bu konuda BMMYK’nın kuruluş rolü kadar, mültecilerin uluslararası korumasının asli önemini de tekrarlamakta ve Yüksek Komiser’in Devletlerle ve ilgili organlarla işbirliği içinde mültecilerin korunmasını teşvik etmek ve kalıcı çözümleri kolaylaştırmak üzere bulunduğu çabaları takdirle karşılamakta; Yüksek Komiser’in Devletlerle olduğu kadar, diğer insani örgütler ve kalkınma örgütleriyle birlikte çalışarak mülteci krizlerini çözme ve bunların kökünde yatan nedenlere eğilme yönündeki çabalarını kaydetmektedir;

(d)Mülteci korumasının esas olarak Devletlerin sorumluluğu altında olduğunu ve BMMYK’nın bu alandaki kuruluş rolünün, Devletler ve evsahibi ülkeler ile menşe ülkeleri ve ayrıca diğer uluslararası örgütler ve bir bütün olarak uluslararası camia tarafından gösterilecek etkili eylem, siyasi irade ve tam katılımın yerini tutamayacağını vurgulamaktadır;

(e)Mültecilerin ulusal mevzuatlar aracılığıyla da dahil olmak üzere, doğrudan mülteci haklarıyla ilgili olan uluslararası insan hakları ve insani hukuk belgeleri aracılığıyla korunması ve BMMYK’nın uluslararası koruma işlevini yerine getirmesi ve mültecilerin korunmasına ilişkin uluslararası sözleşmelerin uygulanması konusundaki denetleme rolünde BMMYK ile tam işbirliği içinde çalışarak, mültecilerin etkili bir şekilde korunmaları için gereken tüm önlemleri almaları konusunda Devletlere çağrıda bulunmuştur;

(f)Devletleri, Birleşmiş Milletler’in ve diğer ilgili uluslararası örgütlerin yetkili organları vasıtasıyla, özellikle mülteci korumasının tehdit altına girdiği karmaşık acil durumlarda uluslararası koruma ilkelerinin uygulamalarını sağlamlaştırma görevinde Yüksek Komiser’e yardım etmek üzere atılacak adımları değerlendirmeye çağırmaktadır;

(g)Hayati koruma politikaları ve uygulamaları alanında rehberlik verme ve oybirliği sağlama konusunda bu Komite tarafından oynanan rolün önemini vurgulamakta ve bu bağlantı çerçevesinde Yürütme Komitesi’nin Kararları’na verilmesi gereken önemi ifade etmektedir;

(h)80 No.lu (XLVIII) Kararı’nı yinelemekte ve mülteci koruması konusunda kapsamlı bir yaklaşımın, diğer konuların yanısıra, tüm insan haklarına, zulüm riski olan yere geri göndermeme ilkesine, 1951 Sözleşmesi ile 1967 Protokolü uyarınca, tüm sığınmacıların statü belirleme ve koruma ihtiyaçları için adil ve etkili usullere erişimine saygı duyulmasını, bu usuller uygulanmaksızın sınırlarda hiçbir şekilde sığınmacıların reddedilmemesini, sığınmayı, gerekli tüm maddi yardımın sağlanmasını ve insan onurunu ve değerini teslim eden kalıcı çözümlerin belirlenmesini kapsadığını kaydetmektedir;

(i)Resmi olarak mülteci statüsünü kazanmış olsunlar veya olmasınlar, ırk, din, milliyet, belirli bir sosyal grup veya siyasi fikri benimseme nedeniyle yaşamları veya özgürlüklerinin tehlikeye girdiği toprakların sınırlarına herhangi bir şekilde mültecilerin veya İşkence veya Diğer Zalimce, İnsanlıkdışı veya Aşağılayıcı Muamele veya Cezalandırmaların Engellenmesine İlişkin 1984 Sözleşmesi’nde de belirlendiği gibi, işkenceye maruz kalma tehlikesinden şüphelenmek için yeterli nedenin bulunduğu kişilerin geri gönderilmesi veya sınırdışı edilmesini önleyen non-refoulement ilkesinin asli önemini idrak etmektedir;

(j)Sığınma ülkelerinin, özellikle gelişmekte olan ülkeler, geçiş halindeki ülkeler ve bulundukları yer nedeniyle çok sayıda mülteci ve sığınmacıya evsahipliği yapan ve sınırlı kaynakları bulunan ülkelerin ağır bir yük taşımakta olduklarını belirlemekte ve bu konuyla ilgili olarak, uluslararası dayanışma ve sorumluluk paylaşımı ilkelerini ayakta tutma konusundaki kararlılığını yeniden ifade ederek, Hükümetleri, BMMYK’yı ve uluslararası camiayı, kalıcı çözümler bulununcaya kadar mültecilerin yardım ihtiyaçlarına yanıt vermeye devam etmeye çağırmaktadır;

(k)Devletleri ve BMMYK’yı, gerektiğinde mülteci koruması ve kalıcı çözümlerin bulunması için bölgesel bazda girişimlerde bulunmaya devam etmeye teşvik etmekte ve geliştirilmiş olan bölgesel standartların, evrensel olarak kabul görmüş olan standartlara tümüyle uymasını sağlamaya ve bölgesel olaylara ve koruma ihtiyaçlarına yanıt vermeye çağırmaktadır;

(l)Estonya, Latviya ve Litvanya’nın 1951 Sözleşmesi ile 1967 Protokolü’ne katılmasını ve böylelikle bu düzenlemelerden bir veya ikisine taraf olan devlet sayısının 135’e çıkmasını memnuniyetle karşılamaktadır;

(m)1951 Sözleşmesi ile 1967 Protokolü’ne taraf olmayan Devletlerin sığınma karşısında verici bir yaklaşım izlemesinden duyulan memnuniyeti ifade etmekte, bununla birlikte, elliden fazla Devlet’in henüz bu belgelere katılmamış olduğundan hareketle, Yüksek Komiser’i diğer ülke katılımlarını teşvik etmeye çağırmakta ve bu düzenlemeleri katılmamış olan tüm Devletleri, mültecilerin korunması ve mümkün olduğunda, uluslararası koruma çerçevesini güçlendirilmesi adına bu düzenlemelere katılmaya ve tümüyle uygulamaya çağırmaktadır;

(n)1951 Sözleşmesi ve/veya 1967 Protokolü’ne katılımları sırasında bu belgelerin herhangi bir hükmüyle ilgili çekincelerini bildiren Devletleri, bu çekincelerini yeniden incelemeye çağırmaktadır;

(o)Vatansız Kişilerin Statüsü’ne ilişkin 1954 Sözleşmesi ile Vatansızlığın Azaltılması’na ilişkin 1961 Sözleşmesi’ne giderek artan sayıda katılımın gerçekleşmesini memnuniyetle karşılamakta ve BMMYK’nın ilgili örgütlerle birlikte bu her iki düzenlemeleye yapılacak katılımları teşvik etme, teknik danışma hizmetleri ve eğitimi global olarak vermeye, vatansızlık ve milliyet konularında bilgi yaymaya ve bu alanda Devletler ve diğer ilgili örgütlerle olan işbirliğini artırmaya devam etmesini desteklemektedir;

(p)İhtiyacı olan herkese uluslararası koruma sağlanmasını garanti altına almak üzere alınan önlemlerle ilgili olarak yapılan tartışmaları hatırlayarak, belirleyici ilkelerin geliştirilmesinin araştırılması da dahil olmak üzere bu alanda ilerleme kaydetmek üzere gayriresmi danışma hizmetlerini organize etmeye devam etmesi için BMMYK’yı teşvik etmektedir;

(q)Gönüllü geri dönüş, yerel bütünleşme ve üçüncü bir ülkeye yerleşmenin mülteciler için bulunacak geleneksel kalıcı çözümler olduğunu kaydetmekte, mümkün olduğunda, mültecilerin gönüllü geri dönüşünün en çok tercih edilen çözüm olduğunu onaylamakta, menşe ülkelerini, sığınma ülkelerini, BMMYK’yı ve uluslararası camiayı, mültecilerin memleketlerine güvenlik ve onurlarıyla geri dönme haklarını özgürce kullanabilmeleri için gerekli tüm önlemleri almaya çağırmaktadır;

(r)Bir koruma ve sorumluluk paylaşımı aracı ve belirli durumlarda kalıcı bir çözüm olarak üçüncü bir ülkeye yerleşmenin devam etmekte olan önemini yeniden onaylamakta, bunu yapabilecek kapasitede bulunan tüm Hükümetlerin, mültecileri yeniden yerleştirme çabalarını göstermeye teşvik etmekte, mültecilere üçüncü bir ülkeye yerleşme fırsatı verme konusunda katılım göstermemiş olan Hükümetleri bu yönde teşvik etmekte ve BMMYK’dan Yürütme Komitesi’nin kırk dokuzuncu oturumunda üçüncü bir ülkeye yerleşme konulu etkinliklerle ilgili bir rapor vermesini istemektedir;

(s)Tüm insanların ülkelerine geri dönme haklarını ve Devletlerin vatandaşlarının bu geri dönüş ve yeniden uyum sağlama hareketini kolaylaştırma sorumluluğunu yeniden vurgulamakta, uluslararası korumaya ihtiyacı olmayan kişilerin ülkelerine güvenli ve onurlu bir şekilde dönmelerini kolaylaştıracak stratejilerin uluslararası işbirliği çerçevesinde incelenmesi için Devletler’e teklifte bulunmakta ve BMMYK’yı, ilgili uluslararası örgütlerle birlikte, kişilerin uluslararası koruma gerektirmeksizin adil ve etkili yöntemlerle geri dönüş sürecine girebileceği yolların bulunmasını kolaylaştırmaya ve Daimi Komiteyi bu konuda bilgilendirmeye çağırmaktadır;

(t)39 (XXXVI), 54 (XXXIX), 60 (XL), 64 (XLI) ve 73 (XLIV) sayılı kararlarını yeniden tekrarlamakta ve Devletleri, BMMYK’ni ve diğer insani örgütleri, bu kararları uygulamak için gereken tüm adımları alarak, cinsel şiddet veya cinsiyete dayalı diğer zulüm türlerini içeren konular da dahil olmak üzere, mülteci statüsü yönündeki talepleri 1951 Sözleşmesi ve 1967 Protokolüne bağlı nedenlerle gerçekçi bir şekilde zulüm görme korkusuna dayanan kadınların mülteci olarak tanınması istemekte ve bunun da mülteci kadınlar adına atılan tüm adımların program planlaması ve uygulaması aşamalarla bütünleştirilmesi ve kadın ve kızlara karşı gelişen şiddet olaylarını ortadan kaldırmak üzere eyleme geçilmesiyle gerçekleştirilmesini istemektedir;

(u)BMMYK’nın yaygınlaşmasını ve mülteci kanunu ile koruma ilkelerinin yayılması yönünde yapılan eğitim çalışmalarını memnuniyetle karşılamakta ve Yüksek Komiser’i Ofis’in mülteci hukukunu yayma çalışmalarını güçlendirmeye devam etmesi ve bu konuda Devletlerin etkin desteğini ve sivil toplum örgütlerinin, akademik kurumların ve diğer ilgili örgütlerin giderek artan işbirliğini arkasına alması konusunda çağrıda bulunmaktadır;