No:50 Genel
|
Yürütme Komitesi,
(a)Yüksek Komiser’in koruma konusundaki sorumluluklarının ezeli niteliğini ve asli önemini yeniden vurgulamıştır;
(b)İnsan hakları standartlarının gözetilmesiyle, mülteci hareketleri ve koruma sorunları arasındaki doğrudan ilişkiyi kaydetmiştir;
(c)Devletlerin mültecilere karşı muamelelerinin, mülteci korumasının ahlaki boyutları da göz önünde tutularak, uluslararası hukuk ve insani ilkeler ve uygulamalarla yönlendirilmeye devam edilmesi gerektiğini vurgulamıştır;
(d)Yalnızca yeni mülteci hareketlerini önlemek bakımından değil, aynı zamanda mevcut sorunların çözümünü kolaylaştırmak adına da mülteci hareketlerinin altta yatan nedenleri üzerine eğilmenin önemini vurgulamıştır;
(e)Uluslararası mülteci korumasıyla kalıcı çözümler arasındaki yakın ilişkiye dikkati çekmiş ve Yüksek Komiserliğin gönüllü olarak geri dönme, ilk sığınma ülkesiyle yerel bütünleşme olma veya üçüncü bir ülkede yerleşme gibi çözümleri yaratma konusunda gösterdiği çabaları sürdürmeye çağırmıştır;
(f)Çok sayıda Filistinli’nin de dahil olduğu, dünyanın çeşitli bölgelerindeki değişik mülteci gruplarının yeterli uluslararası korumadan yoksun olmasından duyulan kaygıları dile getirmiştir ve Birleşmiş Milletler sistemi içinde bu kişilerin koruma ihtiyaçlarına yanıt verilmesi yönünde çaba gösterileceğinin ümit edildiğini belirtmiştir;
(g)Zulüm riski olan yere geri göndermeme ve sınırdışı etme konusuyla ilişkili olarak 6 (XXVIII) ve 7 (XXVIII) sayılı Kararları hatırlatmış ve sınırdışı etme ve zulüm riski olan yere geri göndermeme ilkeleri konusundaki temel yasakların bir dizi Devlet tarafından sık sık ihlal edilmekte olmasından duyulan kaygıyı ifade etmiş ve tüm Devletler’den bu konudaki uluslararası yükümlülüklerine sadık kalmalarını ve bu tür uygulamalara derhal son vermelerini istemiştir;
(h)Dünyanın çeşitli bölgelerindeki mülteci ve sığınmacılara karşı devam eden hak ve güvenlik ihlalleri bağlamında, Yürütme Komitesinin otuz sekizinci oturumunda alınan 48 No.lu (XXXVIII) kararı yeniden onaylamıştır;
(i)Devletleri, Yüksek Komiser’i ve diğer ilgili tarafları, mültecilerin keyfi olarak gözaltına alınması ve şiddete maruz kalmasından korumak için gerekli tüm önlemleri almaya çağırmıştır;
(j)Kazanç sağlayan istihdam da dahil olmak üzere temel ekonomik ve sosyal hakların geliştirilmesinin, mültecilerin kendi kendine yetmesi ve ailevi güvenliklerinin sağlanması, insanlık onurunun yeniden kazandırılması, mülteci sorunlarına kalıcı çözümlerin getirilmesi bakımından çok önemli olduğunu belirlemiştir;
(k)Mültecileri barındıran tüm Devletleri, ülkelerinde mülteci istihdamının kolaylaştırılması, mülteci istihdamı konusunda mevcut engellerin tespit edilerek olabildiğince ortadan kaldırılması için kanun ve uygulamaların incelenmesi yönünde teşvik etmiştir;
(l)Mülteci sorunları ile ülkesiz kişiler arasındaki yakın ilişkiye dikkati çekmiş ve Devletleri ülkesiz kişilere uygun önlemleri etkin bir şekilde araştırarak geliştirmeye ve bu çerçevede Ülkesiz Kişilerin Statüsü’ne ilişkin 1954 Sözleşmesi ile Ülkesizliğin Azaltılması konulu 1961 Sözleşmesine taraf olmaya ve bununla birlikte ülkesiz kişilerin temel haklarını korumaya yönelik yasaları benimsemeye ve ülkesizliğe neden olan kaynakları ortadan kaldırmaya çağırmıştır;
(m)Mültecilerin genel korumasının geliştirilmesi bağlamında, ilgili her ülkenin özel gerekliliklerini göz önüne alarak, kamuoyundaki farkındalık ve bilgilendirme çalışmalarını ve bununla birlikte sivil toplum örgütlerinin mülteci korumasıyla ilgili diğer konularda olduğu kadar bu konuda verebileceği değerli katkıları artırma gereğini vurgulamıştır;
(n)Bir ülkede koruma sağlanan ve başka bir ülkeye düzensiz bir şekilde giden mülteci ve sığınmacılara ilişkin giderek büyümekte olan sorundan duyulan kaygıyı dile getirmiş ve Yüksek Komiser’i 46 No.lu (XXXVI) kararın (j) paragrafını uygulamaya davet etmiştir.
- ↑ Birleşmiş Milletler Genel Kurulu Döküman No:12A (A/43/12/ Ek I)’da yer almaktadır.
