No:36 Genel

madde14 sitesinden
Jaakpaat (mesaj | katkılar) tarafından oluşturulmuş 08.52, 27 Nisan 2016 tarihli sürüm (1 revizyon içe aktarıldı)
(fark) ← Önceki hâli | En güncel hâli (fark) | Sonraki hâli → (fark)
Şuraya atla: kullan, ara

Birleşmiş Milletler Mülteciler Yüksek Komiserliği (BMMYK)

BMMYK Yürütme Komitesi · EXCOM Kararları · BMMYK Kılavuz İlkeleri · BMMYK Tüzüğü



1985 (Yürütme Komitesi - 36. Oturum)


YÜRÜTME KOMİTESİ’NİN ULUSLARARASI MÜLTECİ KORUMASI’NA İLİŞKİN OLARAK ALDIĞI KARARLAR[1]


No: 36 (XXXVI) GENEL

Yürütme Komitesi,


(a)Günümüzde karşı karşıya kalınan mülteci sorunlarının gün geçtikçe artan karmaşıklığı nedeniyle, Yüksek Komiser’in, uygulanması devamlı olarak zorlaşan uluslararası koruma işlevinin önemini yeniden gündeme getirmiştir;


(b)Yüksek Komiser’in uluslararası koruma işlevini verimli bir biçimde yerine getirilebilmesi için Hükümetlerden tam destek alınmasının gerekli olduğunu tekrarlamış; ve özellikle Hükümetlerin Yüksek Komiser ile birlikte kesin çözümler üretmelerine yönelik hükmün önemi üzerinde durmuştur;


(c)Uluslararası mülteci hukukunun geliştirilmesi ve mültecilere karşı uluslararası bağlamda kabul edilmiş standart uygulamaların güçlendirilmesi konularında elde edilen ilerlemeleri memnuniyetle karşılamıştır;


(d)Günümüzde çok sayıda Devletin Mültecilerin Statüsüne ilişkin 1951 Birleşmiş Milletler Sözleşmesine ve 1967 Protokolüne katılmış olduğu gerçeğini memnuniyetle karşılamış ve yakın gelecekte çok daha fazla sayıda Devletin bu temel uluslararası belgelere katılmasının ve böylece söz konusu belgelerin ayrılmaz bir parçası olduğu uluslararası dayanışma ve sorumluluk paylaşımı çerçevesinin güçlendirilmesinin umut edildiğini belirtmiştir;


(e)Bir ülkenin, 1951 Birleşmiş Milletler Mülteci Sözleşmesi uyarınca yerine getirmesi gereken sorumluluğu bağlamında coğrafi sınırlamaları kaldırmış olmasını ve söz konusu gelişmenin bir başka ülke tarafından da olumlu karşılanmasını takdir etmiş; ve hala coğrafi sınırlamaları bulunan Devletlerin bu bunları kaldırmayı düşünmesini önermiştir;


(f)Mültecilerle ilgili uygulamaların geliştirilip standartlaştırılmasına rağmen, dünyanın farklı yerlerinde bulunan mültecilerin temel haklarının hala görmezden gelindiğini ve bu kişilerin korsan saldırılara, diğer şiddet eylemlerine, askeri ve silahlı saldırılara, keyfi alıkonma ve zulüm riski olan yere gönderme uygulamalarına özellikle maruz bırakıldığını endişe ile kaydetmiştir;


(g)Genel Kurul’un, 39/140 numaralı kararı ki 3. paragrafı diğer unsurların yanı sıra mülteci kampları ve yerleşimlerine yönelik askeri ve silahlı saldırılarla ilgilidir, oyçokluğu ile kabul etmiş olduğunu kaydetmiştir;


(h)Mülteci kampları ve yerleşimlerine yönelik askeri ve silahlı saldırı sorununun sürekli olarak Yürütme Komitesi’nin gözetiminde tutulmasının önemini vurgulamış ve Başkan’dan konu ile ilgili görüşmelerine devam etmesini istemiştir;


(i)Ekonomik ve gelişmeden kaynaklanan zorluklarla karşı karşıya bulunan Devletler de dahil olmak üzere dünyadaki pek çok Devletin, çok sayıda mülteciye sığınma hakkı vermeye devam etmesini memnuniyetle karşılamıştır;


(j)Bir ülkede koruma elde eden ancak düzensiz bir biçimde başka bir ülkeye gönderilen mülteci ve sığınmacılarla ilgili sorunun gün geçtikçe büyüdüğünü endişeyle kaydetmiş, bu sorunun, uluslararası işbirliği ve sorumluluk paylaşımı çerçevesinde küresel çözümler üretilerek hafifletilmesinin umulduğunu belirtmiş ve Yüksek Komiser’den, konu ile ilgili bir anlaşmaya varmak amacıyla görüşmelerine devam etmesini istemiştir;


(k)Yüksek Komiser’in Mayıs 1995 tarihinde düzenlemiş olduğu Sığınmacıların ve Mültecilerin Avrupa’ya Gelmesi ile ilgili Görüşmeler toplantısını memnuniyetle karşılamıştır;


(l)Yüksek Komiser’in uluslararası koruma işlevinin işleyişini kolaylaştırmak amacıyla, mültecilerin içinde bulundukları kötü koşullarla ilgili olarak kamuoyunda daha derin bir anlayış yaratmanın önemi üzerinde yeniden durmuştur;


(m)Ofis’in (Komiserlik’in), özellikle San Remo’daki Uluslararası İnsani Hukuk Enstitüsü ile işbirliği içerisinde, uluslararası mülteci yasalarının geliştirilip güçlendirilmesini yönelik süreğen çabalarının önemini yeniden gündeme getirmiştir.



  1. Birleşmiş Milletler Genel Kurulu Doküman No: 12A (A/40/12/Ek.1)’de yer almaktadır.