Arap Ülkelerinde Mültecilerin Durumunu Düzenleyen Sözleşme

madde14 sitesinden
Jaakpaat (mesaj | katkılar) tarafından oluşturulmuş 09.11, 27 Nisan 2016 tarihli sürüm (1 revizyon içe aktarıldı)
(fark) ← Önceki hâli | En güncel hâli (fark) | Sonraki hâli → (fark)
Şuraya atla: kullan, ara

 ARAP ÜLKELERİNDE MÜLTECİLERIN DURUMUNU DÜZENLEYEN ARAP SÖZLEŞMESİ


Birlik konseyi

  •  BM Sözlesmesi'ni,
  •  Arap ülkelerinde mültecilerin durumunu düzenleyen Arap Sözlesmesi taslagını,
  •  Daimi Hukuk Konseyi'nin 30/01-02/02/94 tarihleri arasındaki toplantılarında aldıgı tavsiye kararlarını, ve
  •  Hukuksal Isler Konseyi'nin tavsiye kararlarını inceledikten sonra


1. Asagıda 1,2,3,4,5,6,7,8 biçiminde yer alan, Arap ülkelerinde mültecilerin durumunu düzenleyen Arap Sözlesmesi'ni onaylamaya;
2. Arap Ülkeleri Birligi Genel Sekreterini, Arap devletlerini Sözlesme'yi imzalamaya çagırma konusunda yetkilendirmeye karar vermistir.
(Yasa sayısı: 5389, {Arap harfleri} dal aynı 101 jim-3 27/03/1994)


Bağlılık
1.Birlesik Arap Emirlikleri taslak sözlesmeye daha önceki baglılıgını teyit eder.
2.Bahreyn Devleti taslak sözlesmeye daha önceki baglılıgını teyit eder.
3.Suudi Arabistan Krallıgı bu karara baglıdır.
4.Irak Cumhuriyeti taslak sözlesmenin sekizinci maddesinin ilk paragrafının içerigine daha önceki baglılıgını teyit eder.
5.Umman Devleti taslak sözlesmenin sekizinci ve onuncu maddelerine baglıdır.
6.Katar Devleti taslak antlasmaya baglıdır.
7.Kuveyt Devleti, 1951 tarihli Mültecilerin Durumuna Iliskin Özel Sözlesme ve Mültecilerin Durumuna Iliskin Özel Protokol Arap devletlerinin çogunun dahil olmaması nedeniyle, taslak sözlesmeyle ilgili tartısmanın ertelenmesine iliskin daha önceki talebini teyit eder.


İkincil baglılık
8.Fas Delegasyonu asagıdakileri teyit eder...
a. Taslak sözlesmenin birinci maddesinin hükümlerine göre mülteci tanımı, Cenevre sözlesmesindeki tanımdan daha genistir ve dogal afet nedeniyle sıgınma arayanları da kapsar. Belki de mülteci kavramının genisletilmesi kitlesel nüfus akınlarını artıracak ve istemeden de olsa de jure /hukuki sıgınma yerine de facto /fiili sıgınmaya yol açacaktır.
b. Taslak sözlesmenin sekizinci maddesi, mültecinin ihraç kararına itirazlarını yaptıkları bölgesel yetkililerden bahsetmektedir ve bu, konseyini ihraç konusunda baglayıcı karar alma yetkisine sahip olan dısisleri ve adalet bakanları ile bir BMMYK temsilcisinden olusturulmak üzere yetkilendiren Fas beyanatı da dahil olmak üzere Dünya devletlerinin çogunun çalısmalarını içeren beyanata uygun degildir.
Bu nedenle, sözlesmenin sekizinci maddesini, üslup olarak Cenevre Sözlesmesi'nin ilgili taraflara itirazda bulunmanın önünü açan 32. Maddesiyle uyumlu olacak biçimde degistirmek daha uygundur.
Arap Ülkeleri Birligi
Genel Sekreterlik Ofisi
Hukuksal Isler Genel Yönetimi


ARAP DEVLETLERINDE MÜLTECILERIN DURUMUNU DÜZENLEYEN ARAP SÖZLESMESI
Arap Ülkeleri Birligi'ne üye devletlerin hükümetleri:


- dini inançlarından, Arap ve Islam tarihinin köklerine dek uzanan ve insana yüce degerler ve yüksek hedefler ile hak ve özgürlükler atfeden ahlaki kurallardan esinlenerek;


- ve bunların insanlık tarihinin farklı asamalarında var olan uygarlık degerlerini temsil ettikleri ve daima olayların yönlendirilmesinde hem etkileyen hem de etkilenen olarak ayırdedici bir role sahip oldukları gerçeginden yola çıkarak;


- ve insan haklarını yönlendiren genel Dünya kamuoyunun yargıları ile kisisel ve siyasal haklara iliskin uluslararası antlasmaları, ve ekonomik, sosyal ve kültürel haklara iliskin uluslararası antlasmaları ve 1951 tarihli Mültecilerin Durumunu Düzenleyen Özel Sözlesme'yi ve 1967 tarihli Mültecilerin Genel Durumunu Düzenleyen Özel Protokol'ü, ve 1992 tarihli Arap Dünyasında Mültecilerin ve Göçmenlerin Korunmasına Iliskin Kahire Bildirgesi'ni teyit ederek; 


ve antlasmaya imza atan devletlerin karsılıklı kardeslik bagı içinde olmalarını dileyerek;


asagıdakiler üzerinde anlasmaya varmıslardır:


GENEL ILKELER:
1. Madde
Bu antlasmanın kapsamı içindeki bir mülteci:
1. Vatandası oldugu ülke veya bir vatandaslıga sahip degilse sürekli ikamet ettigi ülkenin dısında bulunan, ırkı, dini, etnik kökeni, milliyeti ya da belirli bir toplumsal gruba aidiyeti, ya da siyasi fikirleri nedeniyle zulüm görmekten haklı nedenlere dayalı bir korku duyan, ve ülkesinde korunma arayamayan ya da ülkesine geri dönemeyen, ya da korkusu nedeniyle koruma aramak veya dönmek istemeyen herhangi bir kimse.
2. Ülkesine yönelik savas, isgal ya da yabancı denetimi, ya da ülkenin bütününde ya da bir bölümünde kamu düzeninin ciddi biçimde bozulmasıyla sonuçlanan dogal afet ya da yıkıcı olayların meydana gelmesi nedenleriyle, mense ülke, yer veya daimi ikameti dısında bir ülkede sıgınma aramak zorunda kalan herhangi bir kimse.


2. Madde
Bu sözlesmenin hükümleri,
1. uluslararası sözlesmelerde ve antlasmalarda belirtilen tarzda bir savas suçu, ya da insanlıga karsı bir suç, ya da bir terör suçu islemis,
2. mülteci statüsü kazanmadan önce korundugu ülke dısında siyasi olmayan ciddi bir suç islemis, ve hakkında baglayıcı ve nihai bir karar olan beraat kararı alınmadan gelmis herhangi bir kimse için uygulanamaz.


3. Madde
Taraf devletler, ulusal yasaları çerçevesinde mültecileri 1. Madde'de tanımlandıgı biçimde kabul etmek için mümkün olan her türlü çabayı sarf edeceklerini bu Sözlesmede taahhüt ederler.


4. Madde
Bu sözlesmesinin hükümleri:
1. vatandası oldugu ülkede kendi tercihiyle korunma aramak üzere basvuruda bulunan;
2. koruması altında bulundugu devletten yeni vatandaslık elde eden;
3. zulüm görme korkusuyla terk ettigi ülkeye kendi istegiyle ikamet etmek üzere geri dönen
4. vatandaslıgını kaybettikten sonra kendi istegiyle yeniden elde eden;
5. mülteci sayılmasına neden olan kosullar ortadan kalktıgı için, vatandası oldugu ülke devletinin korumasını sürekli olarak reddederek mülteci olma hakkını yitiren;
6. mülteci olarak tanınmasına neden olan kosullar ortadan kalktıgında vatandaslıgını yitiren, ve böylece normal olarak ikamet ettigi ülkeye dönebilen herhangi bir mülteciye uygulanamaz.


5. Madde
Sözlesmeye taraf devletler, mülteci muamelelerini ve kendi bölgelerinde yasayan yabancılara yönelik muamelelerden ileri olmayan muameleleri güvence altına almak için güçleri dahilindeki her seyi yapmayı taahhüt ederler.


6. Madde
Sıgınma hakkı verilmesi barısçıl ve insani bir eylemdir, ve hiçbir devlet bu eylemi kendisine karsı yapılmıs düsmanca bir eylem olarak görmemelidir.


7. Madde
Bu Sözlesme'ye taraf devletler, mültecilere ırk, din, etnik köken, mense ülke ya da siyasi ya da sosyal baglantılar nedeniyle ayrımcı davranmamayı taahhüt ederler.


8. Madde
(a)- Sözlesme'ye taraf bir devletin ülkesinde yasal statü ile ikamet eden mülteci, ülkenin güvenligini ya da kamu düzenini bozma dısında nedenlerle sınır dısı edilemez. 
Sınır dısı etme konusunda kararı verme yetkisi olan bölgesel yetkililere karsı itirazda bulunan mülteciyle ilgili olarak, söz konusu devlet, mülteciye bir baska ülkeye yasal olarak girmesine olanak tanıyacak makul bir mühlet vermekle yükümlüdür. Bu mühlet boyunca, söz konusu devlet gerekli buldugu iç önlemleri uygulamaya yetkilidir.
(b)- Mültecinin sınır dısı edilmesi ya da reddedilmesi yasamını ya da özgürlügünü tehlikeye sokacaksa, söz konusu devlet mülteciyi kabul etmekle yükümlüdür.


9. Madde
Bu Sözlesme'nin dördüncü maddesi kapsamında, mense ülkeye geri dönme istegi her kosulda ilke olarak desteklenmelidir, ve mülteci kendi istegine aykırı olarak mense ülkesine geri gönderilemez.
Sıgınma ülkesi, mense ülke ile isbirligi içinde, anavatanlarına dönmeyi kendileri isteyen mültecileri ülkelerine geri göndermek için uygun düzenlemeleri yapmalıdır.


10. Madde
Taraf devletler, Birlesmis Milletler Sözlesmesi'ne ve mültecilere iliskin özel önlemlerine uygun olarak, ülke güvenligini ya da kamu düzenini bozan zorlayıcı nedenler bunu olanaksızlastırmadıkça, ülkelerinde yasayan mültecilere, ülke dısına seyahat etmeleri ve geri dönmeleri için gerekli yasal kimlik belgelerini ve seyahat belgelerini saglayacaktır.


11. Madde
Mülteci, ev sahibi ülkenin yasalarına ve sistemlerine, ve geleneklerine ve düzenlemelerine saygı göstermek zorundadır.


12. Madde
Mültecinin, mense ülke de dahil olmak üzere, herhangi bir devlete karsı herhangi bir terörist ya da yıkıcı eylemde bulunması yasaktır.


13. Madde
Mülteci, düsünce ve ifade özgürlügünü gerçeklestirirken, mense ülkesi dahil olmak üzere, herhangi bir ülke devletine saldırmaktan, ya da ev sahibi devlet ile herhangi baska bir devlet arasında gerilime yol açabilecek fikir ya da yayınları herhangi bir biçimde açıklamaktan kaçınmalıdır.


14. Madde
Eger taraf devletlerden herhangi biri, ülkeye ani ya da kitlesel girisler ya da herhangi baska zorlayıcı nedenlerle, sıgınma hakkını bu Sözlesme'ye uygun olarak vermekte ya da vermeyi sürdürmekte güçlüklerle karsılasırsa, diger taraf-devletler, söz konusu devletin talebi üzerine, sıgınma hakkı veren taraf-devletin üzerindeki yükü hafifletmek için tekil ya da grup olarak uygun önlemler alırlar.


15. Madde
Arap Ülkeleri Birligi genel sekreteri bu Sözlesme'nin uygulanmasını izleyecektir, ve bu görevi yerine getirirken, taraf-devletlerin hükümetlerinden mültecilere iliskin olarak çıkardıkları yasa, tüzük ve kararnamelerin kopyalarını isteyecektir. Ayrıca bu hükümetlerden mültecilerin yasam standartları ve ikametlerine iliskin her türlü özel bilgi ve raporlar isteyecektir.
Bu raporlar Birlik Konseyi'ne sevk edilecektir.


16. Madde
Bu Sözlesme'nin tarafları arasında yorumlama ya da uygulamaya iliskin bütün sorunlar pazarlık ya da hakem tavsiyesi yoluyla çözülecektir. Eger bu kanallar yoluyla çözüm süreci üzerinde anlasılamazsa, o zaman Arap Ülkeleri Birligi Konseyi, anlasmazlıgı Birlik Antlasması hükümlerine göre çözmelidir.


17. Madde
Imzacı devletler, antlasmaya baglılıklarını, anayasal düzenlemeleriyle uyumlu bir biçimde gerçeklestireceklerdir, ve Arap Devletleri Birligi'nin genel güvenligine baglılıklarının güvencelerini saklı tutacaklardır, ve Sözlesme'ye imzacı olmayan devletler, taraf-devletler tarafından belirlenerek atanan Birlik Genel Sekreteri'ne gönderecekleri baglılık bildirimiyle Sözlesme'ye dahil olabilirler. Bu Sözlesme onay belgelerinin ya da ek katılımların, Arap Ülkeleri Birligi Genel Sekreteri huzurunda Arap Ülkeleri Birligi'ne üye üçüncü taraf-devletler tarafından imzalanmasından itibaren otuz gün geçtikten sonra geçerli hale gelecektir.